Helsinki en andere dingetjes!

Noooouuuuuuuuu hier is er weer een. Het duurde wat langer, want ik wist niet meer of we hele belangrijke dingen hadden gedaan haha. Maar ik heb wat kunnen typen voor jullie. Gelukkig!

Op 19 maart was het zo ver, tijd voor een tripje Helsinki! Met drie meiden van toerisme. Zij hadden de hele dag gepland voor ons. De school, Salpaus, zorgde voor de treintickets en andere benodigdheden. We ontmoetten de meiden op het treinstation en namen de trein. De losse kaartjes moest je dan een stukje in een automaat doen en die zorgde voor de datum. De trein duurde ongeveer een uurtje. Onderweg was het eigenlijk alleen maar bos en heuvels en zo af en toe een huisje in een van de regenboogkleuren. De conducteur liep na elke halte de hele trein door. Heen en weer… zou je baan maar wezen! Om te checken wie er nieuw was en die te controleren. Ze hebben niet zo’n OV chipkaart systeem dat wij hebben.
Maar goed, de eerste stop was het museum van de moderne kunst. Wat we niet echt snapten. Hoezo zijn twee witte kubussen met wat zwarte verf strepen erop wel kunst? Maar als je dat op middelbare school in je tekenlessen probeerde, dan is het ineens ‘TE EENVOUDIG’?! Maar we hebben wel gelachen en daar gaat het om toch! Daarna was het al lunchtijd en we hadden geen zin in een simpele MC Donalds. Men wist een goed Italiaanse tentje, waar we nog even 10 minuten moesten wachten tot opening. Bij binnenkomst kreeg je een kaartje, net een OV, daarmee ging je naar een ‘station’. Er was een pasta, antipasta en pizza station. Daar ging je bij in de rij staan, deed je bestelling en het bedrag daarvan kwam op je kaartje te staan. Bij weg gaan zou je die bij de kassa afgeven en betalen. Je moest natuurlijk wel even wachten op je bestelling en dan kreeg je een kastje mee die zou gaan trillen als alles klaar was. Nou helemaal prima en super lekker!
Tijd voor de kathedralen! We kwamen eerst bij een witgouden aan. Super mooi tegen de blauwe lucht, bovenop trappen. Een lutherse kerk wel te verstaan en bij binnenkomst moest je natuurlijk respectvol stil zijn. Geen probleem! Een groot orgel, glanzend zilver en goud, dat machtig over de banken uit keek. Er hingen grote kroonluchters, altijd al een fan van geweest. Het had een plein voor zich met daarop een standbeeld van van alles en nog wat.
We konden van bovenaan de trappen de boten zien die naar Zweden en Estland. En ik vond het dus wel leuk om de groep daar even heen te sturen. Het was toch maar 5 minuutjes lopen en we hadden tijd zat. Onderweg daar naartoe kwamen we nog een kathedraal tegen, wat gelijk mijn oog trok! Bruine bakstenen en een dak blauwgroen met gouden details. Geweldig. Moest gelijk foto’s hebben! Helaas konden we er niet in. Er was een dienst aan de gang, dus liepen we richting de haven. Waar ook het huis van de president aan grensde. Niet heel indrukwekkend gebouw, vergeleken met de kathedraal verderop.
Op de kade stonden kleine marktkraampjes, wel duur hoor. Ook liepen we tegen een street food festival aan, waar allemaal kleine trucks stonden waaruit er verkocht werd. We zaten helaas nog vol van het Italiaanse, anders hadden we nog wel verder gekeken. We gingen dus door om nog wat winkels te bekijken en weer op tijd terug naar ‘huis’. Onze laatste bus gaat namelijk in het weekend al terug om 18.40…… Een taxi kost tegen de 56 euro, dus dat is ook geen geweldige optie. Maar we hadden een super leuke dag gehad!

De week daar op, de 23e, gingen we studentenappartementen bekijken. Daar verhuizen we 23 april naartoe, omdat de bed&breakfast de kamers voor meer willen verhuren in het beginnende hoogzeizoen. Hoezo nog meer?! Voor een maand was het al €697,-! Outi kwam ons eerder van het werk ophalen en reed ons naar de bestemming. Ze zei zelf al van nou in de omgeving is dus niks. Goed begin! We ontmoetten de vrouw, die zichzelf als meesteres van het universum noemde. Uhm oke? De jongens moeten bij elkaar en de meisjes ook. Handig, vooral als de werkkoppels gemixt zijn. Maar we mogen de regels niet aanpassen en stiekem doen gaat ook niet want er zijn camera’s inclusief nachtfunctie gericht op alles. Het is wel fijn dat we allemaal eigen kamers hebben, maar er is 1 tv en geen wifi op de kamers. Daarvoor moet je terug lopen naar het hoofdgebouw. Dus zo’n 500 m verderop. Dus van relaxed even skypen op de kamer zou geen optie zijn. We hadden alles gelijk al zitten haha! Dan besef je je hoe afhankelijk we eigenlijk zijn van een internetconnectie. De tv hoorde er eigenlijk al niet eens te staan. De vrouw vertelde dat er studenten zijn die alleen maar op de kamer zitten. Wat doen dan? Naar een muur staren? Ze vermeed het verdere onderwerp en vertelde trots dat ze koeien hadden en vele andere dieren, zoals spinnen. Fijn dat ze dat even vertelde!
Het is best een groot erf. Een aantal gebouwen met er vlak achter een meer, wat wel fijn zou zijn in de warmere maanden! Al moeten we dan wel om 9 al stil zijn. Er mogen dan geen gemixte mensen meer op een kamer zijn, zelfs in het weekend. Dan moet je naar een krap hokje waar je kan poolen enzo, de hangout. Van een biertje is geen sprake, daar krijg je een waarschuwing van. Dan zul je eerst het erf af moeten, dat is nog best een stukje lopen. Die regel geldt ook voor roken. Dat gelukje heb ik dan al, doen we niet aan. Na de rondleiding gingen we de regels allemaal doornemen. Ze hadden vier pagina’s vol getypt. Omdat een aantal studenten wild waren geweest. Ik snap het ergens wel weer. Een gat in de muur en drie deuren uit de post is best een goede reden. Toch is het voor onze, misschien wel verwende, Nederlandse snuutjes wel even wennen. We moesten onze contactgegevens opschrijven en ze wilde al bijna een contract aansmeren, maar daar moesten we even over nadenken. Iets anders kunnen we niet vinden en het is goedkoper per maand. Zo’n €280,- en dus verhuizen we zodra we switchen van stages. Hopelijk is mijn abonnement zo aan te passen dat het internet gedoe geen probleem meer is.
We krijgen wel fietsen van hen. Wat super fijn is, want naar de bakkerijen is het zo’n 7-8 kilometer. Lopend is dat natuurlijk in de vroegte niet echt veilig en te doen. Ook kunnen we het beddengoed was gebeuren meegeven aan de wasmensen van de school.

We zijn nog een avondje naar een lokale bar geweest. Een stagiair die met Jara en Ruben werkt, kwam ons ophalen en we konden poolen. Een biertje is al gauw €4,50. Je kon ook karaoke doen, de oudere mensen gingen daar dan ook vol voor. Ik stond wel eens verbaasd van de zangkunsten. Niet slecht hoor! Het was erg gezellig.

In de andere bakkerij hebben ze petten met het logo van de bakkerij. Waar Bram en ik zitten hebben ze dat niet en we vonden het wel een leuk idee om die te laten maken. Ook als cadeautje voor onze collega’s. Het is nu nog maar een kwestie van een paar dagen wachten, dan hebben we ze allemaal. Die van de andere bakkerij hebben we ook gevraagd, maar anders laten we die ook zelf maken. Op een site is alles aan te passen en te kiezen. Super handig! En een leuke herinnering. Hopelijk mogen we die op school straks ook gewoon op zetten. Trots op onze ervaringen!

Eigenlijk is er niet zo heel veel speciaal gebeurd. Het is zo goed als zeker dat paps en mams willen langskomen en dat vind ik fijn! Ze willen dan eind mei komen. Over 5 weken zou ik dan al thuis komen, maar dat maakt niks uit. Dan kunnen zij het ook eens zien en meemaken hoe moeilijk de taal eigenlijk is! Ik vind zelf het woord ‘patonki’ erg grappig en het betekent stokbrood.
Binnenkort gaan we veel eigen producten maken, dat is een schoolopdracht. We hebben al borstplaat, kruimelvlaaien en zelfs oliebollen gemaakt. Ze vonden alles super lekker. Het recept van de oliebollen van paps natuurlijk, met een kleine aanpassing. Er waren geen krenten aanwezig, wel de rozijnen. Maar de aanpassing houden we hier even geheim ;) Maar de collega’s zeiden dat paps trots mocht zijn, DUS DAT IS MOOI MEEGENOMEN EN IK NEEM DE ZAKEN WEL EVEN OVER STRAKS. Nee grapje, paps is de beste oliebollenbakker van de wereld. Kan ik mooi gebruiken in een toekomstige bakkerij.

Ik vind het nog steeds wel geinig hoe we gewoon in een ander land, zo’n 148923902192 km van huis, ons eigen ding doen, lekker werken en het echt naar ons zin hebben. Het gaat ook super tussen ons vieren. Heimwee is niet echt van toepassing. We hebben het gewoon druk, ook met slapen haha. Dus skypen tussendoor is belangrijk. Belangrijke gezichten zien!
Het kwam wel even op dat ik de verjaardag van Michiel ga missen, ik moet dus even een goede souvenir vinden om dit goed te maken natuurlijk!
Maar goed, toch nog best wat kunnen vertellen heh! Ik hoorde al van een aantal kanten van WANNEER KOMT ER EEN NIEUWE BLOG?! Tja ik wist niet helemaal of we nou wel wat interessants gedaan hadden, maar ja beetje wel.



Ik wens jullie allemaal een fijne avond en groetjes vanuit de toekomst! We lopen nog steeds een uur voor, ook al is het nu zomertijd. Tot het volgende schrijfsel!