Stageweek
Blijf op de hoogte en volg Ilse
26 Februari 2016 | Finland, Vääksy
Deze week was het dan zo ver, STAGEEE! Wennen hoor, dat vroeg opstaan. Een nieuwe verblijfplek dus en zelfs nog meer sneeuw. Niet alleen het opstaan is wennen, maar ook de mensen hier. Ze zijn nog ‘verlegener’ dan in Lahti. Ze kijken voornamelijk weg als je een groet glimlach wilt geven. Ook zijn er weinig tot geen jongeren. Vääksy is vooral een plek waar mensen hun zomerhuisje hebben voor de warme dagen. De bakkerij moet het dan ook van die periode hebben, werd er verteld. Zo houden zij het vol in de winter.
Na een kleine introductie met een bakkercollega, Teemu, werden we gelijk met de baas bij de frituur gezet. Donuts en dingen, maar ook hartige pasteitjes met kool of vlees. Bram zou de rest van de week de frituurtaak op zich nemen en ik zou de pasteitjes vullen en die doorgeven. Verder hebben we dingen gevuld, koekjes gemaakt en gebakken, brood gesneden, ingepakt en daarbij de Finse namen geleerd, zoals Perunarieska (plat aardappel brood) en Pitkävehnäsämpylästä (vlees pastei). Of nou ja geleerd, meer de herkenning en het koppelen van het product daar aan. We schrijven alles op in een schriftje. Straks pakken we alles alleen in en dan kunnen we altijd nog even spieken. Zeg dat het dom is! Is het niet.
We zijn zelfs op het werkrooster gezet, bij het echte personeel. We kunnen precies zien hoe laat we op welke dag beginnen. 5 uur is toch best nog een opgave hoor. Opstaan om half 4, een uurtje voor jezelf en dan gaan lopen. We gingen donderdag zelfs al rond 20.00 slapen. Dat is dus 19.00 Nederlandse tijd!! Ik kon zelf niet langer en had het ook echt nodig.
Het rooster van deze week was:
Ma 6.00-11.00
Di 5.00-12.00
Wo 6.00-12.00
Do 6.00-11.30
Vr 5.00-11.45
Tsja, wat doe je als je net begin middag weer ‘thuis’ bent? De meesten hebben geslapen. Dat lukte me 1x, maar dat werd verstoord door een snurker…….. verder is het voornamelijk rustig lunchen (EINDELIJK WEER EIEREN!) en series kijken. Aan de tv zenders heb je niet veel. De leukere zenders zijn er óf niet óf die kunnen niet ontvangen worden. Nou top! Gelukkig hebben we het internet.
We steeds sneller in het doen van taken. Zo snel dat Teemu even geen taken meer wist voor ons en we dus een extra pauze kregen. Na de eerste dag werden we al zelfstandig aan het werk gezet. men ging dan gewoon pauze houden en wij bleven achter van uuuuuhhhhh oke? NU AL ALLEEN? WE ZIJN ER TOCH PAS NET?
Als we iets verkeerd doen dan krijgen we dat vanzelf te horen en ergens is het wel fijn om gelijk 'alleen' gelaten te worden. Dat betekent toch vertrouwen hebben. Aan het begin van de week kregen we nog wat opbouwend kritiek, maar halverwege de week kregen we al niks meer te horen. Nu al op de goede weg!
Er loopt ook een Franse jongen, maar die spreekt bijna geen Engels. Dat is voornamelijk gebaren of aanwijzen wat er moet gebeuren. Hij kent al wel meer woorden dan het begin van de week, merkte ik. Hij loopt hier maar drie weken, dit was zijn tweede. Als hij weet wat hij moet doen dan is hij ook gelijk goed bezig.
Vandaag vertelden we ons brandalarm verhaal en wat bleek… vorige week hebben de Fransen kip gebakken en ook daarvan ging het alarm af! Kortom elke week is het weer raak daar. Zij zitten in hetzelfde hotel waar wij eerst ook zaten.
Vandaag hebben we een eigen product mogen doen, namelijk een wit vloer brood (een knapperige korst en van binnen super zacht). Dit brood heeft 3x een rijsperiode. Teemu was zowat geschokt, die zijn dit niet gewend. De baas vond het erg lekker en zat er aan te denken om dit misschien in de zomer te gaan verkopen. We hebben het recept vertaald naar het Engels en gegeven.
Hopelijk mogen we nog eens wat doen en dan gaan we proberen de oh zo bekende en beroemde oliebollen van paps proberen. Hopen dat we de eer hoog kunnen houden en het 'geheime recept' goed kunnen volgen. Moet lukken toch!
Deze week is om gevlogen. We zijn morgen ook al weer twee weken weg. Het voelt ergens als veel langer zelfs. Ik voel me op mijn gemak en heb gelukkig geen heimwee. Ja natuurlijk mis je thuis wel, maar heel veel tijd om er aan te denken heb je eigenlijk niet. Het scheelt ook dat alles op de rit is nu, we kunnen koken en de boodschappen lukken. Er is best een groot verschil met de supermarkten van hier in Vääksy en die in Lahti, waar we eerder waren. Bijvoorbeeld een magnetron hamburger kost in Lahti rond de €0,40, maar in Vääksy loopt die al gauw tegen de €1,-. Maar ook sappen kunnen het dubbele kosten. Voor een zakje nootjes leg je al gauw €4,- neer. Goed budgetteren dus! Maar het scheelt dat mams een budgetplan heeft uitgeschreven en we hebben geld zat. Tot nu toe delen we de kosten van het avondeten en dat loopt ongeveer tegen de €4,- per persoon per dag. Nou wow! Veel geld eh. Het was zelfs eens €1,35. Mij hoor je niet klagen hoor! Dit volhouden en ik houd geld over!
Deze 5 maanden zullen dan ook wel vliegen. Volgende week een ijshockey wedstrijd en naar Helsinki met de toerisme mensen. Super leuk en vast ook gezellig!
ik wist niet helemaal wat te vertellen. We hebben veel gedaan, maar heel erg herinneren doe ik het me niet, oeps! Morgen maar eens goed uitslapen. Tenminste als meneer kamergenoot niet te veel gaat snurken ;)
Kiitos (bedankt) voor het lezen!
Na een kleine introductie met een bakkercollega, Teemu, werden we gelijk met de baas bij de frituur gezet. Donuts en dingen, maar ook hartige pasteitjes met kool of vlees. Bram zou de rest van de week de frituurtaak op zich nemen en ik zou de pasteitjes vullen en die doorgeven. Verder hebben we dingen gevuld, koekjes gemaakt en gebakken, brood gesneden, ingepakt en daarbij de Finse namen geleerd, zoals Perunarieska (plat aardappel brood) en Pitkävehnäsämpylästä (vlees pastei). Of nou ja geleerd, meer de herkenning en het koppelen van het product daar aan. We schrijven alles op in een schriftje. Straks pakken we alles alleen in en dan kunnen we altijd nog even spieken. Zeg dat het dom is! Is het niet.
We zijn zelfs op het werkrooster gezet, bij het echte personeel. We kunnen precies zien hoe laat we op welke dag beginnen. 5 uur is toch best nog een opgave hoor. Opstaan om half 4, een uurtje voor jezelf en dan gaan lopen. We gingen donderdag zelfs al rond 20.00 slapen. Dat is dus 19.00 Nederlandse tijd!! Ik kon zelf niet langer en had het ook echt nodig.
Het rooster van deze week was:
Ma 6.00-11.00
Di 5.00-12.00
Wo 6.00-12.00
Do 6.00-11.30
Vr 5.00-11.45
Tsja, wat doe je als je net begin middag weer ‘thuis’ bent? De meesten hebben geslapen. Dat lukte me 1x, maar dat werd verstoord door een snurker…….. verder is het voornamelijk rustig lunchen (EINDELIJK WEER EIEREN!) en series kijken. Aan de tv zenders heb je niet veel. De leukere zenders zijn er óf niet óf die kunnen niet ontvangen worden. Nou top! Gelukkig hebben we het internet.
We steeds sneller in het doen van taken. Zo snel dat Teemu even geen taken meer wist voor ons en we dus een extra pauze kregen. Na de eerste dag werden we al zelfstandig aan het werk gezet. men ging dan gewoon pauze houden en wij bleven achter van uuuuuhhhhh oke? NU AL ALLEEN? WE ZIJN ER TOCH PAS NET?
Als we iets verkeerd doen dan krijgen we dat vanzelf te horen en ergens is het wel fijn om gelijk 'alleen' gelaten te worden. Dat betekent toch vertrouwen hebben. Aan het begin van de week kregen we nog wat opbouwend kritiek, maar halverwege de week kregen we al niks meer te horen. Nu al op de goede weg!
Er loopt ook een Franse jongen, maar die spreekt bijna geen Engels. Dat is voornamelijk gebaren of aanwijzen wat er moet gebeuren. Hij kent al wel meer woorden dan het begin van de week, merkte ik. Hij loopt hier maar drie weken, dit was zijn tweede. Als hij weet wat hij moet doen dan is hij ook gelijk goed bezig.
Vandaag vertelden we ons brandalarm verhaal en wat bleek… vorige week hebben de Fransen kip gebakken en ook daarvan ging het alarm af! Kortom elke week is het weer raak daar. Zij zitten in hetzelfde hotel waar wij eerst ook zaten.
Vandaag hebben we een eigen product mogen doen, namelijk een wit vloer brood (een knapperige korst en van binnen super zacht). Dit brood heeft 3x een rijsperiode. Teemu was zowat geschokt, die zijn dit niet gewend. De baas vond het erg lekker en zat er aan te denken om dit misschien in de zomer te gaan verkopen. We hebben het recept vertaald naar het Engels en gegeven.
Hopelijk mogen we nog eens wat doen en dan gaan we proberen de oh zo bekende en beroemde oliebollen van paps proberen. Hopen dat we de eer hoog kunnen houden en het 'geheime recept' goed kunnen volgen. Moet lukken toch!
Deze week is om gevlogen. We zijn morgen ook al weer twee weken weg. Het voelt ergens als veel langer zelfs. Ik voel me op mijn gemak en heb gelukkig geen heimwee. Ja natuurlijk mis je thuis wel, maar heel veel tijd om er aan te denken heb je eigenlijk niet. Het scheelt ook dat alles op de rit is nu, we kunnen koken en de boodschappen lukken. Er is best een groot verschil met de supermarkten van hier in Vääksy en die in Lahti, waar we eerder waren. Bijvoorbeeld een magnetron hamburger kost in Lahti rond de €0,40, maar in Vääksy loopt die al gauw tegen de €1,-. Maar ook sappen kunnen het dubbele kosten. Voor een zakje nootjes leg je al gauw €4,- neer. Goed budgetteren dus! Maar het scheelt dat mams een budgetplan heeft uitgeschreven en we hebben geld zat. Tot nu toe delen we de kosten van het avondeten en dat loopt ongeveer tegen de €4,- per persoon per dag. Nou wow! Veel geld eh. Het was zelfs eens €1,35. Mij hoor je niet klagen hoor! Dit volhouden en ik houd geld over!
Deze 5 maanden zullen dan ook wel vliegen. Volgende week een ijshockey wedstrijd en naar Helsinki met de toerisme mensen. Super leuk en vast ook gezellig!
ik wist niet helemaal wat te vertellen. We hebben veel gedaan, maar heel erg herinneren doe ik het me niet, oeps! Morgen maar eens goed uitslapen. Tenminste als meneer kamergenoot niet te veel gaat snurken ;)
Kiitos (bedankt) voor het lezen!
-
26 Februari 2016 - 20:47
Judith:
T was een leuk verhaal ils,houdt dit vooral vol want er zijn veel mensen die je volgen.
Nu inderdaad lekker uitslapen,en je opladen voor de komende week.
Doeidoei xx -
26 Februari 2016 - 21:29
Martien Peelen:
Hè Ilse super leuk om te lezen! Mooie foto's en geef die snurker een por of een emmer water:) succes komende week! -
26 Februari 2016 - 23:08
Karin:
Leuk dat we zo op de hoogte blijven! Natuurlijk horen we al veel van Bram, maar het is ook leuk om het van jou te lezen. Geef Bram maar gewoon een duw als hij hard snurkt. Kan hij wel tegen, hoor! ;) -
27 Februari 2016 - 10:52
Monique:
Hoi Ilse, goed om te lezen dat je stage ook weer een ervaring op zich is. Al was het maar om de lastige woorden voor de producten. Mijn hemel! Kun je ze inmiddels ook al uitspreken? En dat de mensen daar 'verlegen ' zijn lijkt me ook een mooie uitdaging. We wachten weer vol spanning af op je volgende reisverslag, want zo leren wij ook nog eens wat over de Finnen. Altijd leuk -
29 Februari 2016 - 09:46
Ties:
MOND DICHTPLAKKEN!!! Hahahah, kan Bram ook niet even op stil? Maarre, ik vind t maar vroeg hoor, die tijden dat je op moet! Maar ben wel trots op je proheid ^^ have fun lieve Ilse! You're awesome :$ xxx -
03 Maart 2016 - 14:22
Astrid:
Een hele belevenis! Straks wil je niet anders meer! Succes en Enjoy!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
